Als een gids van een zelfgecreëerde, enigszins krankzinnige gedachtewereld laat Veenendaal in haar schilderijen zien hoe haar kenmerkende geest werkt. Er ontstaat een razendsnelle impulsieve storm waar ideeën, waargebeurde situaties en gedachten samensmelten met het maken van constante verbindingen tussen beelden, woorden en andere fascinaties.  Door dit voortdurend omgooien trekt ze de bestaande wereld uiteen en vult deze op ludieke manier aan met overdenkingen, anekdotes en een korte spanningsboog.

 

In haar titels toont ze een uitgekiend, haast banaal gegeven van het geschilderde waarbij de verschillende facetten van het maakproces worden uitgelicht. Gevoed met de gedachte “Dit lijkt me eigenlijk in essentie al geen goed idee” blijft ze constant meer obstakels opgooien en veranderd de instelling tijdens het schilderen. Als een onderzoekende Peter r. de Vries op waarheidsmissie geeft ze op een humorvolle wijze steeds conclusies weer van haar gedachten en manier van werken waarbij ze het onderwerp en bovenal zichzelf niet lijkt te sparen.

 

 

                   ------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

 



As an overenthusiastic guide Veenendaal shows her outrageous world and how her characteristic mind works.

Creating a impulsive world where real live situations, ideas and thoughts melt together while making constant connections between words, their meaning, images and other fascinations. Assumptions being relevant or irrelevant, the way of painting, some silly joke or even an untraceable thought process fills up this world.

 

By constantly questioning what she is doing while making she remains conscious about the image. While thinking “i don't really think this might be such of a good idea”; she is constantly creating more obstacles and while working on several canvases at the same time, she keeps on track with all her thoughts and associations and also give them a face, place or existence. In the meantime she is reflecting on herself to directly go ahead with the new thoughts. In a humor-full ridiculously productive way she turns spontaneous ideas into a visual evidence as a conclusion of her thoughts.